Mijn rug is vandaag beduidend beter. Mijn lymfeklieren in de liezen niet.

Ik krijg af en toe raad van mensen die me beter willen maken. Dat is goed bedoeld, maar ik heb het hele reguliere ziekenhuis circuit gelopen en een heleboel alternatiefs. Toch blijft de voortdurende twijfel of je niet een pad naar genezing over het hoofd ziet. Wat verder blijft is het niet alles willen weten. Zo heb ik contact met de vereniging van kankerpatienten altijd gemeden. Ik zag geen aanleiding of reden. Het valt me op dat ik de laatste tijd vaker met de gedachte speel om toch eens contact op te nemen. Ook heb ik Luc de Cuyper uit Orval in Belgie(een cursuscentrum waar ik Permacultuur heb gedoceerd) gevraagd om me in contact te brengen met Jes Schalkwijk. Ik weet soms niet precies waarom, maar ik ga maar op mijn gevoel af.

Heb op de volkstuin compost gemaakt.
Joke kwam trots een enorme rode kool showen. Ze heeft hem (of is een rode kool vrouwelijk) gesnipperd en we hebben nu beide een grote pan met rode kool die in de vriezer kan.

Sinds kort kan ik E mail verzenden. Ontvangen kon ik altijd al. Wanneer je niet oppast heb je een dagtaak aan het beantwoorden van alle post. Ik vraag me opnieuw af of ik daar gelukkiger van wordt.

Tineke werkte vandaag 25 jaar in het AMC. Er was tussen de middag een lunch die ontaardde in een receptie. Ik werd bijna jaloers van alle zoenende mannen en de lofuitingen die Tineke werden toegezwaaid. Tis leuk als ook anderen haar zien zitten.