Een vriend heeft een aardige indeling gemaakt over wat voor gebruiksvormen van tijd er zijn. Hij onderscheidt er vier, te weten
=wachttijd (de tijd als volgordebepaler)
=contract- of afspraaktijd (de tijd als ruilmiddel)
=groei- of rijpingstijd (de tijd als perspectiefverlener)
=vier- of speeltijd (de tijd als doel op zichzelf)
Je kunt ook een andere indeling maken
=gestruktureerde tijd: contract- en groeitijd
=ongestruktureerde tijd: wacht- en viertijd
=zingeving van binnenuit: vier- en groeitijd
=zingeving van buitenaf: wacht- en contracttijd
Het is fascinerend om -na zo'n indeling- na te denken over de gebruikswaarde van tijd.
Hoe kijken we als individu, als groep of als maatschappij tegen de verschillende vormen van tijd aan. Op welke momenten ervaar je vrijheid? Wanneer schenkt de tijd je de mogelijkheid om creatief te zijn?
Nogmaals, fascinerend.