peterpeelsvandaag

Vandaag 28 november 2005 ben ik begonnen met mijn dagboek op het internet. Ik kwam op het idee door een stukje vn Wim de Bie in het magazine van de Volkskrant die refereerde aan zijn website "Bieslog". Ik moet er nog eens over denken hoe ik dit precies ga doen, maar vooralsnog lijkt het me heel leuk.

vrijdag, december 23, 2005

Maandag voor het laatst geschreven. Da's niet regelmatig. Ik had me voorgenomen iedere dag of anders om de twee dagen te schrijven. Het heeft ook te maken met het eenzijdige karakter van mijn schrijfsels. Ik schrijf en ik weet niet of en wie het leest.
Ik had zo veel last van mijn tanden dat ik ze in het voorjaar en zomer allemaal heb laten trekken op mijn zes voorste ondertanden na. Ik heb toen een prothese gekregen en die is deze week aangepast aan mijn slinkende kaken. Over drie maanden moet dat warschijnlijk nog een keer. Veel mensen die ik spreek over gebitten-mijn moeder, de moeder van Marian- hebben al lang zo'n ding- en zeggen geen problemen te hebben.
Ik vind het echter een heel gedoe. Vooral het teruglopen van mijn smaak had ik niet verwacht en in deze tijden waar ik al zo op verlies sta kan ik dat er maar slecht bij hebben.

2 Comments:

At 12:22 p.m., Anonymous Anoniem said...

Ola Papa!

Als ik dit zo lees wordt de periode waarin ik onderworpen was aan de orthodontist, met zijn goede -maar pijnlijke- bedoelingen, weer opgeroepen. De conclusie die ik moet trekken is dat bij mij de gevolgen na behandeling positief zijn. Helaas geldt dat voor protheses dus niet...
De angst voor de afnemende werking van onze zintuigen is denk ik universeel. Een voorstelling maken van wat het daadwerkelijk betekent wanneer onze zintuigen het -gedeeltelijk- af laten weten is voor mij op dit moment een raadsel.
Bovenstaande zijn slechts twee gedachtegangen die niet direct lijden tot een resultaat. Als "product" van de Tweede Fase ben ik volgens kenners grootgebracht tot calculerende burger. Dit houdt in dat er minimaal geinvesteerd wordt voor het maximale rendement. Op de universiteit houdt dit in dat studenten net genoeg werk verzetten om alle studiepunten te halen.
Hoe mijn gekweekte calculeerbaarheid te rijmen valt met overpeinzingen is de vraag.

 
At 3:35 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hoi Peter,
Om te beginnen reageer ik op je vraag of het mij bevalt dat je een weblog bent gestart. Mijn antwoord is ja. Ik vind het een leuke manier om van je reilen en zeilen op de hoogte te blijven, vooral omdat we elkaar niet zo vaak zien en ik wel graag wil weten hoe het met je gaat. Ik kan er voor kiezen om wel of niet in te gaan op wat je schrijft, bv over je lichamelijke ongemakken. Nu schrijf je daar uit je zelf over en dat is anders dan wanneer ik je ernaar vraag. Nu schrijf je wat jij erover kwijt wilt. Maar ik vind het ook erg leuk om over andere dingen te lezen, bv. wat je over Tineke schrijft. Wat een ontzettend leuke foto heb je van haar geplaatst! En ik kan me heel goed voorstellen dat er zoveel mensen op haar 25 jarig werkverband bij het AMC afkomen; het is nogal wat, 25 jaar, en zo'n leuke vrouw!
Dan nog even over je tandenverhaal. Ik voel erg met je mee, het lijkt me erg vervelend. Het verschijnsel gebit zit ook in mijn aandacht. Ik moet onderzoek laten verrichten naar de mogelijkheid van implantaten of frames om de open plekken van ontbrekende kiezen in te nemen. Ik zie er zooo tegenop, brrrrrrrrrrrrr.
Weet je wat me net opviel? Dat is dat de reacties van anderen naar jou ook voor mij te lezen zijn. Klopt dat wel? Ik kan lezen wat Pita naar je schrijft, wat ik vorige week zelf gemaild heb, e.d. Wil je dat niet afschermen? Ik denk dat reacties minder persoonlijk worden als je weet dat iedereen meeleest... Ik hoor het wel.
Ik ga weer proberen mijn tekst goed naar je over te krijgen.
Lieve groet voor jou en Tineke.

Hanneke

 

Een reactie posten

<< Home