En zo zag de lucht eruit tijdens het doppenbreken in het bijenvolk.

  

Vandaag een gekke dag. Eerst opruimen voor het schoonmaken. Dan naar de tuin, maar kort. Extra bonen gezaaid. Terug naar huis. Paul en Ellen op bezoek. Ria -de zus van Tineke- kwam uit Limburg om morgen te helpen om tente Bep van 92 te verhuizen van een flatje naar een verzorgingstehuis. Katinka moest optreden met het circus. Eten koken. Naar de tuin voor wat plantjes voor een tante Beps balkon. En zo vergaat een dag.... Morgen naar de haptonome.

  

  

  

  

  

  

Onze tweede -broedse- kip heeft 4 kuikens en "one egg to go". De eerste broedse kip had ook vijf kuikens maar 's morgens vroeg hebben twee eksters in eendrachtige samenwerking de kuikens uit hun ren verdreven om er vervolgens drie op te vreten. Ik hou nog steeds van eksters.
Gisteravond doppen gebroken in mijn bijenvolk op de moestuin. Er zaten duidelijk hoorbare "tuter en kwakers"in het volk. De tuter is de oudste jonge onbevruchte koningin, de kwakers zijn jonger. De tuter loopt rond in het volk, de kwakers zitten nog in hun cellen.Het doppen breken betekent dat je alle tuters uit hun cellen haalt en vrij laat lopen in het volk. Dat doe je 's avonds, zodat ze niet onmiddellijk kunnen gaan zwermen. 's Ochtends hebben de bijen alle jonge koninginnen gedood, op een na. Het zwermen is dan afgelopen en de jonge koningin kan op bruidsvlucht.
Ik blijf bijenhouden ongelooflijk fascinerend vinden.

Deze foto heb ik vandaag ingestuuurd naar de tuinenwedstrijd van Trouw.

  

Van Fransje kreeg ik een boek te leen wat zij vertaald heeft. Het heet "Hartstochtelijk aanwezig zijn" en is van Catherine Ingram. Niet alleen de titel is fascinerend, maar ook wat ik tot nu toe gelezen heb.
"Er is een verhaal over een klein visje dat naar zijn ouders en wijzere vissenvriend zwemt en zegt: 'Jij hebt het de hle tijd over water. Ik heb er overal naar gezocht en het is nergens te vinden. Ik heb alle teksten bestudeerd, hard geoefend en getraind, en degenen ontmoet die het gekend hebben, maar het is mij ontgaan.'De oude wijze vis zegt: 'Ja, mijn vriend. Zoals ik altijd al zeg zwem je niet alleen er op dit moment in, maar ben je er ook van gemaakt.' Het visje schudt gefrusteerd zijn kop en zwemt weg terwijl het zegt: 'Misschien vind ik het ooit nog eens.'"

Dit is de wethouder tijdens de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst afgelopen zaterdag.

  

Het is spitsuur in de moestuin en alles groeit voorspoedig. Een merel heeft besloten om in mijn houthok op mijn palen te broeden. In twee dagen was het nest gereed. Vandaag tweede ei gelegd. De koolmezen groeien goed, het zijn er zes. De ouders vliegen zich helemaal het leplazarus om insecten aan te slepen. Hopenlijk vooral van onze moestuin, want ik had ze ingezet als plaagbestrijders.
De bodem van de kas is ingeplant met struiktomaten, Canarische tomat, Pomodoro's, Tiny Tom en Matina. Verder verschillende kleuren paprika's, aubergines, twee soorten komkommers, pepers, meloenpeer en een banaan. Die hebben we ook buiten (Musa Basjoo) naast een van Ilyas gekregen vijg. We hebben 27 verschilende soorten bonen geplant in containers en nog een heleboel andere aan stokken. Verder regenboog snijbiet, mini mais, booomspinazie en rettich.
De zomerwortelen hebben we in een verhoogde bak en die doen het uitstekend.
Bij de nieuwe pergola staat een Akebia naast een kiwi (Jenny) en een Taybes.
Morgen meer.

Donderdag ws ik bij Fransje (de Waard) op bezoek op haar landgoed bij Kamerik. Voorwaar een prachtige plek. Ik heb drie boeken van haar te leen. Ze heeft me gehaald en weer thuisgeracht. Da's luxe en goed te doen voor mij.

Zaterdag was de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst tussen de Gemeente Culemborg en de Stichting Caetshage voor de stadsboerderij.

Zondag was tussen elf en twaalf de plantenruilbeurs op de Bikkershof.

Mijn onvolprezen prive chauffeuse bracht me veilig uit en thuis...............

Het antwoord op de vraag van gister was: deze schone deerne met van Catherine gekregen Guatemalteekse haarband was de koolmeeskoesteraar.

Vandaag zijn de kuikens van broedse kip I uitgekomen. Een compleet uitgekomen kuiken, twee aangepikte eieren en twee eieren in de wachtkamer.
Morgen verder.

Ben vandaag bij de haptonome geweest. Mijn bekken(bodem) was gespannen geraakt door alle repercussies. Dat bemoeilijkte het plassen, wat al niet simpel was met een vergrote prostaat. We hebben oefeningen gedaan om het bekkengebied te ontspannen. Dat was heel lastig. De rest van de dag had ik spierpijn in dat gebied.

Ik heb vandaag regenboogsnijbiet geplant en reuzenradijzen. Word ik me toch een partij vrolijk van. De tuin gaat crescendo, zowel thuis als in de Lutkemeerpolder.
De compost verricht wonderen in deze extreme droogte op een snel aandrogende kleibodem op een winderige plaats.
Vandaag kwam een van onze Turkse medevolkstuinders aan ons volkstuinhek voor een praatje. Hij vertelde dat onze moestuin de mooiste was van het hele complex. Dan kun je alleen toch nog maar "Dank je wel" stamelen........
Wat ik verder nog grappig vond was dat hij zei dat ik aparte dingen teelde, maar ook op een aparte wijze en dat hij steeds probeerde erop te letten wat ik deed en hoe.
Toen ik vertelde dat de gereedschappen die ik gebruik voor een deel nog afstammen van mijn opa en mijn vader was hij geroerd. Dat telt in hun cultuur: eerbied voor het oude.

  

Vraag 1: Wiens handen omhullen deze jonge koolmees?
Vraag 2: Trekt Peter dit gezicht omdat hij net de andere 6 jonge koolmezen heeft opgegeten?
Vraag 3: Wanneer het antwoord op vraag 2 ontkennend is, wat is dan wel een juist antwoord?

  

  

Vandaag een prachtige dag met een mooie temperatuur. Een buitje regen -zacht meiregentje- zou welkom zijn.
As zaterdag om elf uur is de officiele ondertekening van de overenkomst tussen de Gemeente Culemborg en de Stichting Caetshage, vanaf dat moment de beheerder van de stadsboerderij Caetshage te Culemborg aan de Rijksstraatweg.
Op ruim vijf hectare probeert de stichting om plattelandsfuncties naar de stad te halen. Mocht u geen uitnodiging hebben gekregen, schroom niet en kom en breng vooral uw koters mee! Om 11.15 is er er pompoenen planten voor kindern en na 11.45 is het officiele gedeelte afgelopen, maar is er wel de mogelijkhied tot bezichtiging.
Als het goed gaat hebben we de komende dagen kuikens van onze eerste broedse kip. We hebben er namelijk twee.
Ik kan weer beter lopen. Alleen na lang zitten -en 's nachts als ik naar de wc moet- ben ik stram en stijf in de heupen.
Ik ben blij dat ik zonder pijnstillers kan en mijn jeuk is ook minder. Ik lijk warempel weer een beetje oop een nromaal mens.
Tineke leest me 's avonds voor het slapengaan voor uit een Amerikaans boek van een mevrouw die haar eerste tuin begint. Voor mij is met name amusant dat Tineke er zoveel in herkent en af en toe een onbedaarlijke lachbui krijgt.
Met name de sociale aspecten van tuinders onder elkaar zijn hilarisch.
Pita en Jonathan waren zondagavond eten. Af en toe vervielen ze in jargon als "o.e.r." en "stijve knip". Dat dat zo snel gaat, maar wel heel leuk.

Ik worstel nog steeds met mijn drienachten.
Vandaag naar de pijnarts in het AvL geweest. Leuke vrouw en prettig om te weten bij wie ik terecht kan bij calamiteiten.
Tineke was naar de tandarts en heeft nu heftige kiespijn.
Vanmiddag was Marian er en toen belde Joke met de mededeling dat onze korf op de moestuin zwermde. Marian op de tram gezet en door om polshoogte te nemen. Een prachtige rustige zwerm, die ik nog even wilde laten bedaren voor ik ze in een doosje zou scheppen. Maar voor het zover was waren de bijen hem gepeerd.
Vanavond de moestuin met Joke gewaterd en tuters en kwakers geluisterd. Imker is toch een mooi vak. Echt zo'n massieve honinggeur die dan uit zo'n korf komt door het verdampen van water uit de nectar waardoor het honing wordt.

Het gaat sinds gisteren wat beter met de pijn. Ik heb nu meer last (dan echt pijn), met name van stijve heupen. Als ik uit rust (bijv. poosje gezeten) moet opstaan dan is dat lastig. Ook het lopen kost me veel moeite. Fietsen gaat wel, maar de kracht ontbreekt, dus wind tegen en dijkje op is een crime.
Ik merk wel dat ik weer meer aankan nu ik min of meer vrij van pijn ben.
Pijn is toch een ongelooflijke handenbinder.

De tuin voor en achter het huis is echt prachtig. Ik ben er verguld mee.
De moestuin ook, maar ondanks de inspanningen van Joke, lopen we door het koude weer en mijn genadicapt zijn wat achter. Komt goed.

Vanavond gegeten met Kees op Amsterdam CS Spoor 1. Als vanouds.

Morgen naar Amstelveen voor haptonomie.

Het weekend waren we bij Willy en Marianne van Stichting Oase in Beuningen. Stichting Oase is een landelijke organisatie voor natuurrijke tuinen (en nog veel meer!). Kees Geljon, Teye Bakker en ik hebben samen besloten om mijn Stichting Samenhang op te heffen. Nou zit er nog geld in de Stichting. Ik wilde dat graag via/met de Stichting Oase bestemmen.Dat is nog knap lastig; om dat een beetje goed te doen.
Het bezoek was fantastisch. Er is een prachtige heemtuin met grote vijver en leempaviljoen op zo'n 3000 m2. Ze wonen in een oud klooster samen met een aantal kunstenaars.

Catherine is woensdag teruggekomen uit Guatemala.

We hebben nu twee broedse kippen.

Het weer is nu mooi, dat maakt dat we alles in de moestuin kunnen zaaien en planten.
En vooral: water geven!

Mijn moeder, zussen en zwager zijn donderdag op bezoek geweest uit Valkenswaard.

Ik worstel nog steeds met het drienachtenverhaal.

Mijn pijnbestrijding is nog steeds niet jevanhet. Ik had -ondanks slikken van Iboprufen en Paracetamol- nog steeds pijn. De volgende stap was/is opiaten. Die heb ik opgehaald, maar schrok van de bijwerkingen van deze middelen: geen alcohol, geen autorijden, geen machines gebruiken en geen gereedschap hanteren plus een hele lijst mogelijke fysieke ongemakken. Ik klungel verder met wat ik al deed.
Gisteren meldde Erik -van de Boterbloem- me dat Ibroprufen zo´n rotzooi was. Slecht voor nieren en lever. Hij stelde Paracetamol met codeine voor.Tineke heeft dat opgehaald en afgelopen nacht heb ik dat geprobeerd, maar de pijn kwam dwars door de pijnstilling heen.
Steeds heb ik het gevoel dat ik het wiel aan het uitvinden ben. Bijkomend is dat ik slecht slaap als ik last heb van pijn.

Het blijft sukkelen met mijn been en mijn rechterheup. Het is net of ze slapen, maar wel op een pijnlijke manier. De pijnstilling is misschien niet optimaal, daar kunnen we morgen in het ziekenhuis voor terecht.
Op de korte termijn houd ik het allemaal wel vol, maar op de lange duur voelt het als een uitputtingsslag. Wat het natuurlijk ook is.

Ik kreeg een mailtje van Kees Geljon die voor zijn dochter en circusartieste Ruth een moestuintje heeft aangelegd in St. Cyr bij Poitiers in Frankrijk. Mijn handen jeuken bij zo'n verhaal. Wat zou ik graag meegegaan zijn en geholpen hebben.

We zijn nu tussen de eerste en tweede nacht van het drie nachten verhaal. Ik vind het nog steeds lastig om erover te schrijven. Misschien moet ik het per mail voorleggen aan het groepje.

Heel veel zaken laat ik rusten, die ik in het verleden wel deed. Meestal voel ik me daar rustig onder, maar soms ook ontzettend onrustig. Rust, rusten, rustig, onrustig, ik ben er (wel of niet) gerust op; de taal kan veel vertellen, veelzeggend zijn, maar ook heel pijnlijk.

Ik rummikub (bijna) iedere avond met Tineke. Da's een overblijfsel van toen we samen
in Andalusie waren en het daar verhoudingsgewijze slecht weer was.
Ik won zowat alle spelletjes. Maanden later bekende ik dat ik vals gespeeld had. Zoals mijn moeder altijd zei: "Het is een echte foetelaar". Foetelen is het Brabantse equivalent voor vals spelen.
Nu word ik bij alle spelletje vooraf grondig gefouilleerd, ook op de meer intieme plaatsen. Want ik moet toegeven, ik ben al betrapt met een zonnetje in mijn onderbroek.
We spelen voor vrijpartijen. Ik sta er nu twintig in de plus.

Op 26 april heb ik zes eieren van Trijntje en Erik onder onze krielkippen geschoven.Dat betekent rond de 16 mei mogelijkerwijs kuikens. Omdat T en E veel kippen (en hanen) hebben zijn het ook zes verschillende eieren. Dat maakt het heel pikant wat er uit komt.

Het was vandaag koud en regenachtig. Dat maakt schrijven makkelijk.