peterpeelsvandaag

Vandaag 28 november 2005 ben ik begonnen met mijn dagboek op het internet. Ik kwam op het idee door een stukje vn Wim de Bie in het magazine van de Volkskrant die refereerde aan zijn website "Bieslog". Ik moet er nog eens over denken hoe ik dit precies ga doen, maar vooralsnog lijkt het me heel leuk.

dinsdag, augustus 08, 2006

Uit: "Volksverhalen uit de Kempen" door Josien Stehouwer

Het dure varken
Jantje Smeets kwam bij een boer om een varken te kopen. Hij schrok toen de boer duizend gulden vroeg. "Honderd gulden geef ik en geen cent meer" zei Jantje.
"Da's wel een verschil" zei de boer "maar vooruit maar."
Terwijl de boer het geld aan het natellen was, vroeg Jsntje waarom de boer tevreden was met zoveel minder geld.
"Ach" zei de boer "ik dacht dat je het wel aardig zou vinden om een duur varken te hebben."

Ziekenhuis belde. De foto's van mijn rug tonen geen verdergaande afwijkingen en de echo gaf ook geen uitsluitsel over de oorzaken van mijn pijn.
De belafspraak met de pijnarts leverde ook niet zo veel op. Ik heb een ingezakte wervel, die mogelijk de pijn veroorzaakt. Ook de pijnbestrijding is lastig, omdat ik eigenlijk steeds moet stoppen met de pijnbestrijding om te kijken hoe het er mee staat.

Het boek "Het Zandkasteel" is geschreven door een filmman. Dat verbaast me niet, want het hele boek is een lange zoektocht naar een fictieve werkelijkheid. Dat kan je vormgeven in een film. Maar je kunt het boek ook lezen als een uitgebreid scenario.
Zijn boek is echter een verslag van een zoektocht, die ook werkelijk heeft plaatsgevonden. Wat diepe indruk op me gemaakt heeft is hoe hij de Afrikaanse ziel beschrijft. Hoe hij aangeeft hoe anders veel Afrikaanse mensen tegen de werkelijkheid aankijken.
Ik moest denken aan een project wat wij jaren geleden hielden op de basisschool waar ik werkte. Naar aanleiding van een bezoek van twee Nederlandse jongens zetten we een uitwisselingsproject op met Mali. Afrikaanse en Nederlandse kinderen vertelden elkaar onder andere hoe hun dag eruitzag.
Naar aanleiding daarvan wilden de Nederlandse kinderen best in Afrika wonen, maar de Afrikaanse kinderen niet in Nederland!

Pita wilde graag een plant van een kubieke meter in haar kamer. En ze informeerde bij mij of ik die beschikbaar had.
We zijn vanmiddag samen naar de Botanische Tuin van de VU (Vrije Universiteit) hier in Amsterdam gefietst. Pita heeft voor twee euro een Fatsia uitgezocht. Ben benieuwd of ze die in leven houdt. Ik denk het wel.
Als toetje hebben we er voor een luttel bedragje nog twee vetplantjes bijgedaan voor in de potjes van de overleden viooltjes.