peterpeelsvandaag

Vandaag 28 november 2005 ben ik begonnen met mijn dagboek op het internet. Ik kwam op het idee door een stukje vn Wim de Bie in het magazine van de Volkskrant die refereerde aan zijn website "Bieslog". Ik moet er nog eens over denken hoe ik dit precies ga doen, maar vooralsnog lijkt het me heel leuk.

vrijdag, december 15, 2006

=Ik was gistemiddag mijn pijnstilling vergeten in te nemen. In de loop van de avond werd ik steeds beroerder. Pas halverwege de avond ontdekte ik dat er relatie was tussen het niet innemen van de pijnstilling en mijn beroerde gevoel.
=Prachtige DVD met film en CD met foto's van Wendy (en Richard) gekregen per post. Over mijn moeders tachtigste verjaardag. Heel fraai!
=Morgen viert Joke (mijn moestuinmaatje) haar zestigste verjaardag. Ed -haar echtgenoot- ook. Joke krijgt van Dineke -onze buurvrouw- en ons een echt RVS Sneeboer verplantschepje. Sneeboer is de Rolls Royce onder de tuingereedschappen. Joke is bekeerd omdat ik vorige jaar zo'n schepje had gekregen. Zo simpel werkt het soms.
=Babette en Herman hebben een aantal honderddertig jaar oude paardekastanjes rond het erf van hun boerderij in Bellingwolde/Groningen. Ik heb navraag gedaan in hoeverre het bloeden van hun bomen tot blijvende schade voor de bomen leidt. Dat is/lijkt niet het geval, gelukkig.
=Gister was er een meubelmaker op bezoek die een oude schaaf van me wilde lenen, een profielschaaf en wel een kraalojief. Ontzettend fijn om met een gedreven vakgenoot van gedachte te kunnen wisselen. En dan zie je hoe lastig de wereld van ambachtelijke handarbeid in elkaar steekt. Er lijken maar twee keuzes: je levert zelf veel in door veel meer tijd aan een opdracht te besteden dan reeel is of je benoemt jezelf tot kunstenaar en vraagt een hoge prijs voor je producten. Bij dat laatste is dan de vraag of de naam en het idee betaald wordt of de geleverde arbeid en het vakmanschap. En eigenlijk zou dat elkaar niet moeten bijten.
=Pita heeft voor haar studiegenoten een presentatie gehouden over de ecologische wijk Eva-Lanxmeer in Culemborg in relatie tot stadssociologie. Ze had een mooie PowerPoint presentatie gemaakt en de medestudenten waren enthousiast.
=Catherine lijkt -na heel veel sollicitatiepogingen en vervangingen als fysiotherapeute- nu serieus uitzicht te hebben op een baan. Ik merk dat ik het haar ontzettend gun. Na een inspannende opleidingstijd een overspannen arbeidsmarkt voor je beroep aan te treffen is geen pretje. Vervangen, uitwijken naar een kuuroord in Oostenrijk, werk en reizen in Guatamala, weer invallen en solliciteren is niet goed voor je zelfvertrouwen en je gevoel van eigenwaarde. Ze heeft het fantastisch gedaan en ik hoop van harte dat ze deze baan krijgt en dat ie bevalt.