Ik ben inmiddels 56 en da's al oud. Om en de nabij deze leeftijd schijnt het virus toe te slaan dat maakt dat ik alles van vroeger beter moet gaan vinden. Er zal wel een plausibele verklaring voor zijn, maar daar doe ik het dan maar mee. Voor de rest geloof ik er in zijn algemeenheid niks van. We kennen in Nederland al ruimschoots een halve eeuw geen oorlog meer. De welvaart en de verdeling daarvan in ons land is beter dan oit in de geschiedenis. Ik gruwel van de verhalen van mijn moeder hoe mijn grootouders hun leven sleten: geknecht door industrielen en de clerus. En altijd op de rand van de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Dan hebben we het vooral over eerste levensbehoeften. De voeding en gezondheidszorg houdt mensen langer fit. Zo zou ik gemakkelijk nog even door kunnen gaan. En natuurlijk geldt bij alles dat er nog wat te wensen over is, dat het beter kan. Dat mag ook hardop gezegd worden.
Aanleiding tot deze oprisping was een column van Robert Sikkes, hoofdredacteur van het Schoolblad van de vakbond voor onderwijsgevenden AOB. Hij liet duidelijk zien aan de hand van voorbeelden dat er veel mis was in de periode voor de Mammoetwet. En ik deel dat met hem: ik ben een ervaringsdeskundige uit die tijd. Ik vond alle onderwijs lagere school, middelbare school en kweekschool vreselijk. Zo zonde van de tijd. De interessante dingen des levens leerde ik buiten al die scholen om. En daar was ik me een partij druk mee. Maar ik realiseer me als geen ander hoe dat -in mijn ogen waardeloze- onderwijs me mede gemaakt heeft tot de mens die ik nu ben. En heel veel deuren voor me heeft geopend.
Heerlijk toch! Maar mopperen op deze tijd en dat vroeger alles beter was? Dat hou ik met dit stukje vast niet tegen.
En over dat onderwijs na de mammoetwet? Ik weet van mijn basisschool waar ik werkte hoe eindeloos veel beter die school nu is in vergelijk met de lagere school die ik zelf bezocht. En ook de scholen van mijn dochters waren een stuk aansprekender dan die in mijn tijd.
Maar het kan vast beter.