Het is midden in de nacht en ik voel me een stuk minder comfortabel dan gisteravond. Belangrijk daarin is het niet adekwaat functioneren van de pijnstilling. Ik heb ontzettend last van pijn in veel gradaties. Vannacht niet zo, maar toen speelde meteen het zusje van pijn op: niet ontspannen kunnen plassen. En dan is het traject voorspelbaar.
Belangrijke rol in negatieve zin speelt hierin de pijnarts. Zij is niet in staat om ons van de juiste raad en daad te voorzien. Ze vergeet wezenlijke informatie vroegtijdig te melden. Het lijkt erop of haar positie in de organisatie niet onomstreden is en dat ze erg bezig is om haar (hun, want het zijn twee dames) plekje veilig te stellen.
Spijtig dat ik daar tussen in zit. Ik probeer het een beetje van me af te schrijven.

Fransje was vanavond op bezoek: we schrijven samen aan een boekje over mij. Werktitels: tuinen en tuinman, binnen- en buitenkant van den mensch en nog iets wat ik even kwijt ben.
Ik verheug me er mateloos op, vooral om het met Fransje te doen. Dat zo'n leuk mens mij als onderwerp wil!. Verder hebben Willy en Marianne van Oase hun hulp beschikbaar gesteld, met name ook hun grote ervaring met uitgeven. Ook daarbij weer dat enorme gevoel van me vereerd voelen dat twee zo'n bijzondere mensen mij willen helpen.
Verder heb ik het gevoel dat er nog meer mensen zijn die hand- en spandiensten willen verlenen maar dan moet ik eerst weten welke!
Het is lastig om de voortgang er in te houden als ik voortdurend onderbroken wordt door arbeidsloze periodes van mijn kant omdat ik me niet goed voel. Het zij zo.

Catherine en Marian waren vanmiddag op bezoek. Ze hadden lekkers bij en ik was niet uit bed te branden. Ook Fransje had lekkers bij en was ik opnieuw niet het bed uit te branden.
De boodschap lijkt me duidelijk.......