Het luistert heel secuur hoe ik in de rolstoel zit.
Tineke weet me heel goed te tillen uit bed en weer in de rolstoel. Er is dan steeds een tweede persoon nodig om mijn benen te tillen. Dat doen de kinderen vaak, maar ook onze buren tillen mee. Voor mij is dat heel prettig om te weten dat ik twee keer per dag uit en in bed getild kan worden. Het zorgt voor afwisseling zowel voor mijn rug met doorligplek als voor de rest van mijn lijf.
Veel dingen uit het verleden komen weer bovendrijven in de gesprekjes aan de rand van mijn bed. Ik merk dan op hoe veel ik ondernomen heb in mijn leven en dat veel daarvan in de opslag heeft gezeten. Met name die dingen die langer geleden zijn. Ik vind het heel boeiend dat op deze manier allerlei herinneringen weer actualiteit krijgen. Zo valt me op dat ik mijn schoolcarriere welhaast uit mijn systeem gebannen heb. Het gevoel dat naar school gaan verspilde moeite was is groot. Het langdurig stil moeten zitten was een ramp voor mij met name omdat ik graag buiten en in beweging was. Desondanks heeft diezelfde school me de kans gegeven om heel veel cultuur op te snuiven.
Ik ben en blijf uitermate tevreden over de mix in mijn leven: tijd voor hoofd- en handenarbeid.Met een warm kloppend hart verbonden met elkaar.

1 Comments:
Hallo Peter en Tineke,
Ik weet pas sinds kort van deze weblog en sindsdien lees ik deze berichten met veel bewondering. Heel bijzonder om te lezen hoe jullie met deze verdrietige situatie omgaan. Ik ken jullie beiden via de VTH (een van de vele moeders aan het hek) en met Peter heb ik ook een gezellig en onvergetelijk Bladelweekje doorgebracht.
Ik wens jullie veel sterkte de komende tijd en ik hoop nog vele berichtjes te lezen.
Hartelijke groeten Marian Hoogenboom (moeder van Daisy & Nick)
Een reactie posten
<< Home