De laatste dag/avond van 2005. Voor mij een veelbewogen jaar.Voor het eerst merkte ik aan mijn lijf dat het achteruit gaat. Met name ook mijn conditie en uithoudingsvermogen begint bedenkelijk vormen aan te nemen. Maar ook had ik voor het eerst echt pijn samenhangend met de kanker.
Ik kan me echter wonderwel voegen naar de omstandigheden; heb meer oog voor de halfvlle emmer dan de halflege. Ongelooflijk plezier heb ik van mijn levensinstelling die ik altijd al had. Ik ben me altjd bewust geweest van de eindigheid van het leven. Heb me tijdens mijn leven verbonden met de dingen die ik wilde en niet gewacht tot ik met pensioen was. Heb van thuis uit geleerd om te genieten van kleine dingen des levens.
En bovenal heb ik Tineke en de tuin. En Pita en Catherine en Marian en al die andere lieve mensen die me een warm hart toedragen.
Zo vlak voor het verscheiden van dit jaar wil ik iedereen van harte bedanken voor iedere vorm van contact. Ga zo door, ik geniet er van.
En voor hen die nog schromen: werp de schroom verre en gaan....
De beste wensen voor 2006.