Het is heel bijzonder om te merken wat ziekte in zijn algemeenheid met je doet.
Als ik de agelopen jaren ziek zijn moet samenvatten dan ben ik tot stilstand gekomen.
Ik hoef niet meer zo veel van mezelf. Ik kan mezelf beter waarnemen. Ben milder over mijn doen en laten. Milder ook naar anderen. Zonder te verzaken dat ik allerlei vind en voor een zaak wil staan.
Eigenlijk doe ik alles heel anders en eigenlijk doe ik alles precies hetzelfde.
Het zou een zegen zijn wanneer mensen in Nederland zich meer bewust zouden zijn van de eindigheid van hun levens. Kunnen en mogen leven alsof een dag je laatste is.
Wat doet er toe en wat niet?
Ik merk dat ik heel veel plezier heb van mijn levensfilosofie tot nu toe. Met name mijn relativerende houding versus materie maakt mijn leven op dit moment veel lichter.
Ondanks dat heb ik moeite om afscheid te nemen van mijn bijenspullen, mijn houtbewerkingsgereedschappen, mijn brouwerstoebehoren. Het is prettig dat ik nog een moestuin bestier -samen met Joke- zodat mijn tuindersattributen nog even binnen handbereik blijven.