De donkere dagen tussen Kerst en Driekoningen zijn bij uitstek de dagen van bezinning. Terugblik en vooruitblik. Bij mij gaat dat vooral gepaard met veel huilbuien. In de natuur is alles in aanleg al aanwezig wachtend tot het moment daar is om te voorschijn te komen. Niet eerder in mijn leven voelde mijn toekomst zo onzeker. Mijn lichaam voelt als een botsauto na een half uurtje rondrossen, ondanks de pijnstilling.

Vannacht goed geslapen, maakt de dag ook weer heel anders.