Tineke oefent nog steeds op het Brabants. We gebruiken er de tweede DVD van GvM voor: die is helemaal karaoke.
Changta heeft een spoedcursus fikkie stoken gehad. Ben benieuwd of het tot gewenst resultaat heeft geleid.
Met Pita, Jonathan en Tineke naar het Filmuseum geweest naar de film "Our daily bread".
Het is een registratie van de grootschalige, mechanische wijze waarop "Our daily bread" (ons dagelijks brood) wordt geproduceerd. Er wordt niet gesproken in de film.
Ik vond het een van de beste films die ik ooit gezien heb. De dramatiek van alleen maar beelden die voor zichzelf spreken is maximaal. Dat de dieren en planten een kwaliteit van zichzelf hebben ontbreekt volledig in het getoonde. Wanneer de dieren geoogst worden is dat het meest duidelijk: meestal worden de vissen, de kippen, de kuikens met een stofzuiger of lopende band door het systeem waarin ze "verwerkt" worden, gevoerd. Het gaat niet om dieren, maar producten en het systeem is technisch knap maar het aanschouwen van een en ander blijft bij mij knagen: het ziet er allemaal onverschillig en respectloos uit, terwijl het zorgvuldig gebeurt. Een van de beelden die je weinig ziet in de film is het actuele doden van de -vaak duizenden-dieren.
Aan het einde maakt de regisseur nog eens even duidelijk waarom: wanneer een stierkalf in een stalen container wordt gedreven om gedood te worden, zie je de doodsangst van het dier, voel je op borsthoogte bij jezelf hoe arrogant we zijn in het doden van dieren voor een ongebreidelde vleesconsumptie.
Komt weer de oude stelregel van mijn opa's en vader bovendrijven: je bent het pas waard om vlees te mogen eten als je zelf het dier slacht wat je vervolgens opeet.
Ik ben ervan overtuigd dat er een heel ander vleesconsumptiepatroon zou ontstaan
wanneer de stelregel zou zijn: eerst zelf slachten, dan pas vlees eten.