Gister kwam in de loop van de dag pijn in mijn rechterheup op. Da's degene die ik niet gebroken heb en die ook redelijk tumorvrij leek en dienovereenkomstig niet bestraald is. Vannacht werd dat erger of ie ieder moment kon breken.
Het is nu tegen twaalven en het gaat wel weer. Intussen heeft Tineke het hele ziekenhuis- gebeuren weer geactiveerd. Ik wordt er helemaal ziek van. Of was ik dat al?

Gek is, dat ik tussen alle ellende door, ontzettend van het leven geniet. Ook al lopen de tranen over de computer als ik gisteravond over Catherine (en Sander zijn tuin uiteraard) schrijf.