Vannacht slecht geslapen, vaak moeten plassen.

Ik heb -met Tineke samen- wat geklungeld in de tuin. Opruimen van de potplanten met name. Onmiddellijk duikt het dilemma op van de niet winterharde planten. In de loop van de zomer komen er planten bij, stekjes van planten die we al hebben, planten die ik zaai, vind bij het grof vuil en dergelijke. Ze moeten dan eigenlijk in het najaar naar binnen of buiten en beschermd worden. Zo hebben we een laurier, rozemarijn, eucalyptus, oleander -en op de volkstuin een banaan, vijg, pepers- allemaal planten die hier niet vandaan komen en warmere temperaturen gewend zijn. Ze hebben niet zozeer last van alleen maar koude, maar met name van de combinatie van koude en droge wind. Ze bevriezen niet zo snel, maar drogen uit.
Een van de leuke tussenoplossingen is het beperken van de omvang van de planten gedurende de winter. Bijvoorbeeld de brugmansia's en streptocarpussen vind ik altijd een leuk klusje om klein te maken. Van een reuzenplant als de brugmansia -omvang meer dan een m3 wordt dan een potplant met twee stokjes. Daar loopt in de winter binnen dan een voorzichtig groen takje uit. In het voorjaar rond de IJsheiligen (begin mei) plaats ik dan de plastic pot met de twee takjes in een reuze grote aardewerk pot. Nog even in de plastic pot, want bij koude kan ik de brugmansia nog even een nachtje binnen halen. Rond de IJsheiligen haal ik de plastic pot eraf en plaats de plant in de aarde van de aardewerk pot. Veel, heel veel voeding moet ie meekrijgen.

Onze Brugmansia heeft twee keer gebloeid. In de nazomer nog met meer dan vijftig bloemkelken, zie foto.