Om me heen kijkend zie ik heel veel mensen die de behoefte hebben om iets te geloven.
Wat volgens mij hetzelfde behelst als expliciet niets willen geloven.
Maar eerst even over die gelovers. Het bestaat al heel lang, die behoefte om in iets buiten jezelf te willen geloven. Iets wat verklaart wat niet te verklaren valt of steun kan bieden wanneer je je alleen voelt staan in de moeilijke zaken des levens.
Door de eeuwen heen is er vraag geweest naar instituties die ruimte boden voor dat geloof. Veel van die instituties claimden het alleenrecht: hun geloof was het enige juiste en vaak moest de ongelovige met harde hand overtuigd worden dat zijn keuze voor die kudde niet de enig juiste was. In naam van de enig juiste ( en goedertierende?) god zijn me een partij moorden en misdaden gepleegd. Daar lust geen god brood van.