Ik krijg van mijn pijnstilling hallucinaties. Met name 's nachts. Wat ik ook merkte was dat ik autorijden enger begon te vinden. Alsof ik bijv. de remafstand tot de volgende auto niet goed kan inschatten. Omdat ik als minder valide meestal op de stoel naast de bestuurder terecht kom is dat heel confronterend. Langzaam maar zeker wen ik er aan.

In Bingerden trof ik Ans Teunissen de partner van 'tuinfilosoof'' en medeoprichter van wilde zaadplantenhandel 'De Cruydthoeck', Rob Leopold. Rob overleed in 2005 plotsklaps.
Hij was toen bezig om een portret in woorden te maken over de tuin van twee mannen in het Groninger land. Ter ere van hun 35-jarig tuinjubileum samen.
Ondanks dat het nog niet helemaal af was is het nu toch uitgegeven in een oplage van 500 ex..
Ik heb nr. 166 terwijl het jubileum pas in augustus van dit jaar is!

Het begint op blz. 5 met een gedicht van C. (Cor) O. Jellema uit 'De schuur van het vergeten".

Bespiegeling over een tuin in Slochteren

Glanzende spiegel van rechtlijnigheid,
de velden vlak, de sloten uitgerekt,
de bodem zelf product van denkarbeid
grondwater zuiver peilbaar intellect

Daar waar je doodloopt ligt een plek die vlijt
in tierig toeval aan het oog onttrekt,
spiegel in spiegel, wie wat ziet ontdekt
uit ruimte uitgespaard zichzelf, uit tijd:

er zijn. Zo simpel wordt symbool een tuin:
die boom ben ik, het bilzekruid mijn buur,
grondwater voedt mijn voet, wind kamt mijn kruin.

Even vereeuwigd lijkt het of voorgoed
een plant mijn zorg wordt, denken weer natuur.
Contrast wordt konterfeitsel. Wat kunst doet.

Het boek heet "Echo in groot landschap" met als ondertitels 'Daar waar je doodloopt' (van Sible de Blaauw, een van de twee mannen) en 'Uit ruimte uitgespaard' (van Rob Leopold).

Morgen ga ik verder.