Tineke:

Ben voortdurend aan het schakelen.
Tussen het liefdesmaatje van mijn grote liefde met zoveel emoties en de verzorgende die observeert en probeert het goed mogelijk te doen maar ik heb het gevoel nog midden in mijn opleiding te zijn.
Na, als maatje, steeds Peter te hebben zien kokhalsen waarbij ik het zelf wel zou willen overnemen om hem te ontlasten lukt het me opeens zondagavond eventje de afstand te maken om opeens als fyiotherapeut /verzorger te zien wat er gebeurt.
Peter verslikt zich steeds, voor de leek onmerkbaar, in het drinken van dunne vloeistoffen zoals water en thee en dat gaat niet gepaard met een krachtige hoestbui maar met kokhalzen.
Opeens zie ik dat en herinner ik me een lezing van een logopediste in het AMC hierover.
Ik heb haar telefoonnummer en heb haar meteen aan de telefoon en inderdaad het klopt.
Peter is verzwakt en niet alleen in de spieren die je kunt zien maar ook in de spieren die met slikken en ademen te maken hebben.
En dat valt veel minder op zeker als je zoals Peter wel op loopt.
We nemen samen alles door en zo'n academisch netwerkje is dan wel een luxe.
Simone is een leuke meid en heeft enorm veel kennis op dit gebied en gecombineerd met mijn eigen kennis als fysio zijn de leefregels duidelijk.

Zondagavond en ik transformeer weer van verzorgende naar minnares en maatje.

We ontvangen veel lieve post en dat steunt enorm.